Κάποτε πρέπει να χωρίσουμε την ήρα από το σιτάρι

Του Γιώργου Χαντζοπλάκη

Διαβάζοντας τον χθεσινό τοπικό τύπο, στάθηκα στις κινητοποιήσεις των γιατρών – εργαζομένων του Νοσοκομείου Καρδίτσας. Διάβασα με προσοχή τα αιτήματά τους. Αιτήματα που δεν αφορούν τους ίδιους μόνο αλλά όλους μας. Αφορούν την υγεία του λαού. Στάθηκα, όμως, και στις φωτογραφίες που συνοδεύουν το ρεπορτάζ. Μεταξύ των παρισταμένων και δύο βουλευτές του νομού. Αυτούς θα σχολιάσω απευθυνόμενος στον πρόεδρο των Νοσοκομειακών γιατρών και στον πρόεδρο των εργαζομένων.

        Τι δουλειά έχει η κ. Σκόνδρα στις κινητοποιήσεις σας; Συμφωνεί με τα αιτήματά σας; Αφού και με την ψήφο τη δικιά της παίρνονται τα αντιλαϊκά μέτρα. Δεν θεωρείται ότι η κ. Σκόνδρα σας εμπαίζει; Είμαι σίγουρος ότι έτσι θεωρείται. Δεν τολμήσατε να της το πείτε. Φωτογραφηθήκατε μαζί της. Και δίπλα σας κι ο βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης που σίγουρα καταψηφίζει τα αντιλαϊκά μέτρα. Η φωτογραφίες στέλνουν μηνύματα. Και οι δικές σας φωτογραφίες έστειλαν το μήνυμα ότι όλοι το ίδιο είμαστε. Αρκεί να πάμε μέχρι τη συγκέντρωση. Φαντάζεστε το δολοφόνο Ρουπακιά στην κηδεία του Παύλου Φύσα να συμπαρίσταται στους γονείς του; Δεν είναι υπερβολή. Ο Ρουπακιάς σκότωσε έναν κι έκανε κακό σε μια οικογένεια. Οι κυβερνητικοί βουλευτές σκοτώνουν (οδηγούν πολλούς στην αυτοκτονία) κάθε μέρα και κάνουν πολύ κακό σε χιλιάδες οικογένειες ψηφίζοντας τα οικονομικά μέτρα που προτείνει η τρόϊκα.

Γι’ αυτό κάποτε πρέπει να «χωρίσουμε την ήρα από το σιτάρι». Η ήρα δεν είναι ότι δεν παράγει αλεύρι μόνο, αλλά η ύπαρξη της και μόνο μειώνει πολύ την ποιότητα του αλευριού. Το κάνει να μην τρώγεται.

Εσείς κ. Μιχαλάκη πως αισθανθήκατε δίπλα στην κυβερνητική βουλευτίνα; Δεν νομίζεται ότι θα έπρεπε τουλάχιστον να μην φωτογραφηθείτε μαζί της;