Το περασμένο Σάββατο το πρωί, εμείς οι τρεις (φωτογραφία) πρώην δημοτικοί σύμβουλοι του δήμου Καρδίτσας(Χαντζοπλάκης, Σιακάρας, Παπαστολόπουλος), φυτεύσαμε 6 βελανιδιές μεγάλες στο δάσος του Αϊλιά, που αλλού στην Καρδιτσομαγούλα. Το δάσος αυτό το πονάμε. Δεν το φροντίζει κανείς. Ιδιοκτησιακά ανήκει στο δασαρχείο. Αλλά αυτό ούτε ξέρει αν υπάρχει.
Για την ιστορία του Αϊλιά:
Πρόκειται για ένα δάσος μικρό, περίπου 20 στρεμμάτων, από βελανιδιές και φτελιάδες. Υπάρχουν βελανιδιές που η ηλικία τους υπολογίζεται περίπου στα 250 χρόνια. Αυτό το δάσος μέχρι και το 1994 ήταν τελείως εγκαταλειμμένο Το 1995, όταν ανέλαβε πρόεδρος της κοινότητας, με κοινοτικούς συμβούλους, μεταξύ των άλλων, και τους Σιακάρα Γιώργο και Θανάση Παπαστολόπουλο, φροντίσαμε να αναδείξουμε το δάσος αυτό. Μέσα στο δάσος υπάρχει και το εκκλησάκι του προφήτη Ηλία.
Σήμερα είναι ένα δάσος αισθητικό, καθαρό και προσφέρεται για ανοιξιάτικες εξορμήσεις.
Δυστυχώς, παρ' ότι το κυνήγι απαγορεύεται, οι κυνηγοί κυνηγούν. Είναι σαν την απαγόρευση του τσιγάρου.
Υπάρχει έλλειμμα δένδρων. Κι αυτό πήγαμε να συμπληρώσουμε εμείς οι τρεις πρώην κοινοτικοί και δημοτικοί σύμβουλοι. Μάλιστα σκεφτόμαστε να κάνουμε κι έναν σύλλογο φίλων του δ΄δάσους του Αϊλιά (πρόταση του Γ Σιακάρα, μια και δεν έχουμε τίποτα άλλο να ...ασχοληθούμε τώρα.