Μια φορά κι έναν καιρό κυβερνούσε ένα κόμμα τη χώρα. Το κόμμα είχε παντού τους ανθρώπους του, συμβούλια, υπηρεσιακά κλπ. αυτό το κόμμα ήθελε να λέγεται δημοκρατικό και μάλιστα αριστερό!!!. Άρεσε πολύ στους ανθρώπους του.
Κάποτε έπρεπε να αξιολογηθούν κάποια κάποιοι εκπαιδευτικοί που θα στελέχωναν το χώρο της παιδείας, θα προετοίμαζαν το δημοκρατικό μέλλον του τόπου δηλαδή.
Μεταξύ των υποψηφίων διευθυντών υπήρχαν κάποιοι που είχαν αγώνες υπέρ των δημοκρατικών θεσμών και κάποιοι που υπηρέτησαν το καθεστώς της χούντας. Όλα αυτά όταν ήταν φοιτητές. Άλλοι φυλακίσθηκαν κι άλλοι ήταν χαφιέδες της ασφάλειας της χούντας.
Οι εκπρόσωποι, λοιπόν, του κυβερνώντος κόμματος, βαθμολόγησαν με άριστα τους συνεργάτες της χούντας και με πολύ καλά τους αντιστασιακούς Αυτοί είναι οι κυβερνητικοί που θέλουν να λέγονται δημοκρατικοί και μάλιστα αριστεροί αριστεροί!!!. Τρομάρα τους.
Έκανα ια διακοπή των διακοπών για να γράψω αυτές τις λίγες γραμμές που θεώρησα υποχρέωσή μου.
Κάθε σύμπτωση με σημερινές καταστάσεις είναι απλές συμπτώσεις...
Από μια ωραία παραλία της δυτικής Ελλάδας, ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΚΟΠΩΝ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Δηλαδή το μόνο προσόν του εκπαιδευτικού για σένα είναι το πόσο δημοκράτης (αυτό είναι πολύ σχετικό και οι κομμουνιστές δημοκράτες φαντάζονται ότι είναι)είναι ο κάθε υποψήφιος.
Τα άλλα προσόντα του εκπαιδευτικού που είναι πάρα πολλά να πάνε περίπατο;
Έτσι εννοείτε την παιδεία και να που φτάσαμε με την "δημοκρατία" σας...
Δημοσίευση σχολίου